Home sweet home!
Door: Andrea Verdonk
Blijf op de hoogte en volg Andrea
27 Mei 2014 | Nederland, Zwijndrecht
Na vorige week zondag een heerlijke dag te hebben gehad aan het strand veranderde die dag daarna alles. Na weer een hele dag voor me uit zitten te staren ging maandagmiddag de telefoon op het kantoor, het was school. Na wat mails verstuurd te hebben besloten ze maar om ons te bellen omdat dit allemaal wat sneller ging. Ze hadden inmiddels contact gehad met ons bedrijf in Skopelos. Het kwam erop neer dat ze vonden dat we ons aanstelde, we werden niet sirieus genomen en op school staan ze meer aan de kant van het bedrijf dan aan onze kant. Er kon niets veranderd worden, die autoverhuur werd niet veranderd en we moesten het maar aankijken want tsja het wordt steeds drukker op het eiland. Na een ellendig telefoon gesprek was het definitief, we gingen naar huis. Met of zonder toestemming van school. Overstuur dat we waren. Niet alleen omdat we zo boos waren, maar natuurlijk ook door de teleurstelling die erbij kwam kijken.. We wilde dit zo graag. Maargoed, Joanna snel met Transavia gebeld of er nog vrije stoelen waren op de vlucht de volgende ochtend. Jippie die waren er. Snel met het thuisfront gebeld, die lieve mama die dan nog het beste in me boven probeert te halen en me motiveert om door te gaan.. En dat niet zonder reden.. Het had een verrassing moeten zijn, maar die dinsdag zouden mn oom en tante aankomen als een verrassing! Het was dus geen optie voor mij om dan die zelfde dag te vertrekken, met een ontzettend dubbel gevoel opgehangen en besloten te blijven. Niet voor dat ellendige bedrijf, eiland of mensen maar voor mn lieve oom en tante die me kwamen bezoeken. Joanna heeft hierna haar ticket geboekt voor de volgende ochtend, wat wel ontzettend moeilijk was, voor beide.
Dinsdagochtend 7:15, mn vriendinnetje vertrok en ik bleef achter.. Dit was totaal niet de planning maar ook dit hebben we samen gedaan. Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit samen met haar heb kunnen doen. In vervelende en moeilijke situaties leer je elkaar pas echt kennen. Ik had dit niet gekund zonder haar! En ondanks al die ellende hebben we ook zoveel gelachen, ik weet niet hoe vaak hebben we de slappe lach gehad en ons dagje strand samen was wel het hoogtepunt van alles. Terug naar t appartement in mn eentje met de gedachte hoe ik dit ging doen alleen. Maar een paar uur later arriveerde mn oom en tante! En wat was ik blij om die te zien! Met een hysterische collega naast me die me steeds commandeerde heb ik ze maar welkom geheten en dat ik ze savonds zou zien. 2 welkomstmeetings gefixt en ik kon een avondje gaan lachen.
Na deze avond had ik ook voor mezelf besloten om te vertrekken, en wel zo snel mogelijk. Het eiland is zo achterlijk klein dat ik daar no way 5 maanden kon leven, Grieken vind ik over het algemeen een ontzettend leuk volk maar je moet niet met ze in een bedrijf werken. Ik had voor mezelf besloten de eerstvolgende dinsdag te vertrekken. En dat is gebeurd, ticket geboekt, bagage bijgeboekt, alles geregeld. Ik had wel besloten om mn werkweek af te maken, puur voor mezelf omdat ik het wel een soort van "professioneel" wilde afsluiten. Uiteindelijk hoefde ik na de welkomstmeeting op vrijdag ochtend niet meer terug te komen. Ik heb nog een paar daagjes kunnen genieten van het zonnetje en van de stranden met mn oom en tante!
Na een nachtje vooral niet te hebben geslapen was het eindelijk zover, naar huis!!! Toen ik om 5 uur sochtends onder de douche wilde stappen, was er weer geen warm water.. Wat was ik gelukkig om te weten dat me dat de volgende ochtend niet meer zou gebeuren. Dat gesleep met die koffers kon weer beginnen. Op de boot, van de boot, in de bus, uit de bus.. Na op de luchthaven in gecheckt te zijn en de aardige steward die me 6 kilo overbagage niet heeft laten betalen was ik klaar om te gaan. Het leuke was dat er zoveel bekende gasten op dezelfde vlucht terug gingen dat ze me allemaal herkende en vragen gingen stellen en niet eens besefte dat ik mee ging op de vlucht. Tsja dat snap ik ook wel, is er ooit een reisleidster geweest die mee ging op de vluchten?! Ik was waarschijnlijk de enigste persoon op de vlucht die het leuk vond dat er een tussenlanding was, want ja ik met mn vliegtuigen tik vond dat natuurlijk prachtig. Na de tussenlanding in Kavala moesten we nog zo een 2 uur en 40 minuten. Terwijl ik dit typ zit ik in het vliegtuig, nog een uurtje te gaan en dan ben ik weer in Nederland. Pappie en mammie staan me op te wachten en wat ben ik blij als ik ze weer zie. Wat waardeer ik ze na deze afgelopen weken, en wat ben ik trots dat ik hun mijn ouders mag noemen!
Van elk avontuur leer je iets, en zo ook van deze. Het is echt ontzettend jammer dat dit allemaal zo is gelopen, want als iemand dit wilde dan was ik het wel. Maar wat ben ik gelukkig als ik weer in Zwijndrecht rondhuppel en ik weer in mn prachtige Twingo kan rijden. En wat waardeer ik mijn thuis.
Dinsdagochtend 7:15, mn vriendinnetje vertrok en ik bleef achter.. Dit was totaal niet de planning maar ook dit hebben we samen gedaan. Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit samen met haar heb kunnen doen. In vervelende en moeilijke situaties leer je elkaar pas echt kennen. Ik had dit niet gekund zonder haar! En ondanks al die ellende hebben we ook zoveel gelachen, ik weet niet hoe vaak hebben we de slappe lach gehad en ons dagje strand samen was wel het hoogtepunt van alles. Terug naar t appartement in mn eentje met de gedachte hoe ik dit ging doen alleen. Maar een paar uur later arriveerde mn oom en tante! En wat was ik blij om die te zien! Met een hysterische collega naast me die me steeds commandeerde heb ik ze maar welkom geheten en dat ik ze savonds zou zien. 2 welkomstmeetings gefixt en ik kon een avondje gaan lachen.
Na deze avond had ik ook voor mezelf besloten om te vertrekken, en wel zo snel mogelijk. Het eiland is zo achterlijk klein dat ik daar no way 5 maanden kon leven, Grieken vind ik over het algemeen een ontzettend leuk volk maar je moet niet met ze in een bedrijf werken. Ik had voor mezelf besloten de eerstvolgende dinsdag te vertrekken. En dat is gebeurd, ticket geboekt, bagage bijgeboekt, alles geregeld. Ik had wel besloten om mn werkweek af te maken, puur voor mezelf omdat ik het wel een soort van "professioneel" wilde afsluiten. Uiteindelijk hoefde ik na de welkomstmeeting op vrijdag ochtend niet meer terug te komen. Ik heb nog een paar daagjes kunnen genieten van het zonnetje en van de stranden met mn oom en tante!
Na een nachtje vooral niet te hebben geslapen was het eindelijk zover, naar huis!!! Toen ik om 5 uur sochtends onder de douche wilde stappen, was er weer geen warm water.. Wat was ik gelukkig om te weten dat me dat de volgende ochtend niet meer zou gebeuren. Dat gesleep met die koffers kon weer beginnen. Op de boot, van de boot, in de bus, uit de bus.. Na op de luchthaven in gecheckt te zijn en de aardige steward die me 6 kilo overbagage niet heeft laten betalen was ik klaar om te gaan. Het leuke was dat er zoveel bekende gasten op dezelfde vlucht terug gingen dat ze me allemaal herkende en vragen gingen stellen en niet eens besefte dat ik mee ging op de vlucht. Tsja dat snap ik ook wel, is er ooit een reisleidster geweest die mee ging op de vluchten?! Ik was waarschijnlijk de enigste persoon op de vlucht die het leuk vond dat er een tussenlanding was, want ja ik met mn vliegtuigen tik vond dat natuurlijk prachtig. Na de tussenlanding in Kavala moesten we nog zo een 2 uur en 40 minuten. Terwijl ik dit typ zit ik in het vliegtuig, nog een uurtje te gaan en dan ben ik weer in Nederland. Pappie en mammie staan me op te wachten en wat ben ik blij als ik ze weer zie. Wat waardeer ik ze na deze afgelopen weken, en wat ben ik trots dat ik hun mijn ouders mag noemen!
Van elk avontuur leer je iets, en zo ook van deze. Het is echt ontzettend jammer dat dit allemaal zo is gelopen, want als iemand dit wilde dan was ik het wel. Maar wat ben ik gelukkig als ik weer in Zwijndrecht rondhuppel en ik weer in mn prachtige Twingo kan rijden. En wat waardeer ik mijn thuis.
-
27 Mei 2014 - 21:34
Fieneke:
Ja een avontuur dat was het! Maar nu maar snel een andere stage plek vinden. Om dan weer een nieuw avontuur te starten! Alles wat nieuw is lijkt een avontuur en overal leer je van!!!! Veel liefs van je tante Fienekexxxxx -
27 Mei 2014 - 22:25
Suikeroompie:
Hoi Andrea, goed dat je weer lekker thuis bent! Jammer dat het "avontuur" niet helemaal is gelopen als gehoopt.Het feit dat jullie hebben besloten om daar te stoppen getuigt in ieder geval van veel moed!!!
We hopen voor je dat de volgende stage minder beladen zal zijn en je daar wel voledig van kan genieten en leren. Groetjes en bedankt voor de mooie verhalen, Erik, Bianca, Naomi en Lucas -
28 Mei 2014 - 07:19
Pappie En Mammie:
Nou meissie, dit was het dan, het grote avontuur waar jij
aan zou beginnen, natuurlijk dachten we, het is allemaal
even wennen daar, maar wat moeten jullie je ellendig gevoeld
hebben! Het is jammer dat het zo gelopen is maar jou kans komt
nog wel. Wij zijn uiteindelijk ook superblij dat je weer thuis bent.
want om te weten dat je kind ver weg zit is niet erg, maar dat ze daar
diep ongelukkig zit te zijn doet heel veel pijn.
We zijn trots op je meissie! -
29 Mei 2014 - 09:38
Tondrians:
Ja, en wij zitten daar op het eiland..... heel de dag naar de haven te staren of onze boot voor de terugreis er nog niet aankomt. Jullie zullen begrijpen dat nu Andrea van het eiland af is gegaan, het gedaan is met de pret.
Nee hoor, wij vermaken ons hier prima. Rijden huurauto's helemaal op... op de onbegaanbare wegen naast de ringweg rond het eiland. Bezoeken alle stranden. En Andrea en Joanne hebben gelijk dat ze vertrokken zijn. De Griekse collega's zeggen nog geen Kalispera als ze voorbij komen langs een restaurant waar we dan zitten te eten met Andrea. Jammer het eiland is mooi maar erg klein en zeker niet geschikt voor 2 jonge meiden. Je ziet ook bij andere organisaties over het algemeen wat oudere reisleiding.
We gaan nu naar het strand! Maak er mooie dagen van en succes met je sollicitatie morgen!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
